ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ Ν. ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

1996-2003

Το 1995, η Σμαρώ Τσέλιου μου ζήτησε να κάνω μάθημα στη Α’ Δημοτικού, τάξη όπου δίδασκε, στο 2ο Δημοτικό Σχολείο της Ν. Καλλικράτειας.

Μόλις είχε γίνει Υποδιευθύντρια και εκτιμώντας την προγενέστερη προσπάθεια μπόρεσε να προωθήσει την ιδέα που είχε ο σύζυγός της (κ. Παναγιώτης Τσέλιος) παλαιότερα, στην οποία πίστευε και αυτή. Μάλιστα με διαβεβαίωσε ότι σίγουρα μετά από λίγο καιρό θα μου ζητούσαν και οι υπόλοιποι δάσκαλοι να κάνω μάθημα στις τάξεις τους.

Έτσι και έγινε. Από τη δεύτερη κιόλας φορά (8 ΝΟΕ 96) ξεκίνησα να κάνω μάθημα στις τέσσερις μικρές τάξεις και μάλιστα όχι μόνο στο 2ο Δημοτικό. Από την επόμενη χρονιά το πρόγραμμα διευρύνθηκε όχι μόνο στις μεγαλύτερες τάξεις αλλά  και στο 1ο Δημοτικό, που είχαν κοινό προαύλιο.

Κάνοντας μαθήματα σε 12 τάξεις ενισχύθηκε η ψευδαίσθησή μου πως η Καλλικράτεια θα γίνει σκακιστική πρωτεύουσα της Ελλάδος, με γκραν μετρ, πρωταθλητές κτλ

Τα μαθήματα γινόταν στα πλαίσια του προγράμματος "ΜΕΛΙΝΑ" (πιλοτικό πρόγραμμα 10ετούς σχεδιασμού του Υπουργείου Παιδείας για 84 σχολειά σ' όλη την Ελλάδα-τότε) σε ώρες ευέλικτης ζώνης για τις μικρές τάξεις και τεχνικών για τις μεγαλύτερες. Στην αρχή οι δάσκαλοι της τάξης ήταν μαζί μας στην αίθουσα (άρχισε να κάνει και η Ειρήνη Μουσιάδου στην Καλλικράτεια) αλλά σιγά σιγά μας «άφησαν το πεδίο ελέυθερο», δείχνοντάς μας έτσι την εμπιστοσύνη τους.

Φυσικά, η ένταξη του σκακιού δεν ήταν επίσημη, ωστόσο αυτή τη φορά υπήρχαν οι κατάλληλες προϋποθέσεις για τη συνέχειά του. Οι δάσκαλοι, οι διευθυντές, ο σχολικός σύμβουλος των παραπάνω σχολείων και ο συντονιστής του "ΜΕΛΙΝΑ" κ. Ν. Παΐζης, ήταν γνώστες και ένθερμοι υποστηρικτές της προσπάθειας. Αποτέλεσμα ήταν να κληθούμε να παρακολουθήσουμε τα εξειδικευμένα σεμινάρια για τους εκπαιδευτικούς του "Μελίνα", ώστε το εγχείρημα να κινηθεί στα πλαίσια της φιλοσοφίας του. Αυτό έγινε αρχές της σχολικής περιόδου 1997-98, όπου συνηδειτοποίησα ότι το εγχείρημα δεν πρέπει να στοχεύει στο να «φτιάξουμε» πρωταθλητές του σκακιού, αλλά στην αξιοποίηση του σκακιού ως εργαλείο μάθησης, υπό το πλαίσιο της  διαθεματικής προσέγγισης.

Το σκάκι στα παραπάνω σχολειά συνεχίστηκε και το 1998-99. Στο εκπαιδευτικό προσωπικό προστέθηκε και η Ειρήνη τονίζοντας ιδιαίτερα την παιδαγωγική αξία των μαθημάτων. Ο πρόεδρος της επιτροπής «ΜΕΛΙΝΑ» κ. Ν. Παΐζης μας κάλεσε στην 1η Πανελλήνια συνδιάσκεψη Εκπαιδευτικών του προγράμματος «ΜΕΛΙΝΑ» που έγινε τον Ιούνιο 1999 για να παρουσιάσουμε το εγχείρημα στο Πανελλήνιο. Αντίστοιχη παρουσίαση κάναμε και στη μετέπειτα (2001) συνδιάσκεψη με σκοπό την παρουσίαση – περιγραφή της 5ετούς εφαρμογής του προγράματος «ΜΕΛΙΝΑ».

Τα μαθήματα συνεχίστηκαν πιο οργανωμένα και στοχευμένα με απόλυτη συνεργασία με τους δασκάλους μέχρι το 2003 οπότε λόγω διορισμού μου στη Μυτιλήνη (το 2001 είχε σταματήσει η Ειρήνη για τον ίδιο λόγο) αναγκάστηκα να σταματήσω και να στείλω άλλον σκακιστή. Δυστυχώς η πορεία των μαθημάτων από το 2003 και έπειτα ήταν φθίνουσα, με αποτέλεσμα μετά από λίγα χρόνια να σταματήσουν οριστικά.

Κώστας Γ.